Kayısı Fidanı ŞEKERPARE, +120 cm, Saksıda
189,00 149,00 ₺
Erkenci
Saksıda
+120 cm
Aşılı
Yarı Bodur
Kayısı Fidanı PROYMA, +120 cm, Saksıda
- Ağacı orta kuvvetli gelişme gösterir.
- Meyve açık sarı, yuvarlak, iri, meyve eti orta sert, tatlıdır.
- Meyve ağırlığı ortalama 40-50 gramdır.
- Çekirdek serbest, orta irilikte, oval şekilli ve tatlıdır.
- Haziran ayının 2. haftası itibariyle hasat edilir. En erken hasat edilen kayısı çeşididir.
- Kış soğuklama isteği 600–750 saattir.
- Gönderilen kayısı fidanlarımız 3 yaşlarındadır.
- Gönderilen kayısı fidanlarının saksı üzerinde kalan boyu +120 cm 'dir.
- Kayısı fidanlarımızın hepsi saksı içinde kökleri tutmuş bir şekilde gönderilmektedir.
- Saksılı fidanlar 12 ay boyunca dikilebilirler.
- Budamaları yapılmış olarak gönderilmektedir.
- Etiketli ve aşılı fidanlardır.
- Dikey taşımacılığa uygun özel kutusunda gönderilir.
- Gönderilen kayısı fidanlarının tamamı sertifikalıdır.
189,00 149,00 ₺
•Gönderilen fidanlar kaç yaşındadır?
-Gönderilen meyve fidanlarımız 3 yaşlarındadır.
-Gönderilen meyve fidanlarımız 3 yaşlarındadır.
•Fidanlar saksı içerisinde mi gönderilmektedir?
-Sertifikalı meyve fidanlarımızın hepsi saksı içinde kök sistemi oturmuş bir şekilde gönderilmektedir.
•Gönderilen saksılı kayısı fidanının saksı üzerinde kalan boyu nedir?
-Gönderilen kayısı fidanlarının saksı üzerinde kalan boyu 120 cm 'dir.
• Gönderilen Kayısı Fidanı Proyma Fidanı'nın tozlayıcıya ihtiyacı var mıdır?
- Kayısı Fidanı Proyma Fidanı kendine verimlidir. Tozlayıcıya ihtiyaç duymaz.
• Gelen fidanları hemen dikmeli miyim? İstediğim zaman dikebilir miyim? Dikim yapmak için dikim mevsimini mi beklemem gerekli?
- Sertifikalı meyve fidanlarımız saksılı gönderildiği için istediğiniz zaman dikim yapabilirsiniz. Dikim mevsimini beklemenize gerek yoktur. 12 ay boyunca dikilmeye hazır bitkilerdir.
• Kayısı Fidanı Proyma Fidanı kışları soğuk geçen bölgelere dikilebilir mi?
- Kışın sert geçtiği yörelerde Kayısı Fidanı Proyma Fidanı önerilir. Ancak İlkbahar mevsiminde donlardan etkilenmemeleri için korunmalıdır.
• Kayısı Fidanı Proyma Fidanını dikerken ve dikimden sonra kullanmam gereken gübreler var mıdır?
- Evet, tüm fidanları dikerken ve dikim yaptıktan sonra kullanmanızı önerdiğimiz gübreler vardır. Dikim sırasında işlenmiş keçi gübresini toprakla karıştırıp açtığınız çukura koymanız ve bu şekilde dikim yapmanız tavsiye edilir. Dikimden sonra ise bitkinin ihtiyacı olan azot, fosfor ve potasyumu karşılayabilmek için 15 - 30 günlük aralarla sadece 1 çay kaşığı kadar NPK 15-15-15 gübresini kullanmanız ve sonrasında bol sulama yapmanız önerilir.
•Aldığım fidanları diktikten kaç sene sonra meyve almaya başlayabilirim?
-Satın aldığınız saksılı meyve fidanlarının hepsi 3 yaşındadırlar. Meyve fidanlarının geneli 3 yaş itibariyle meyve vermeye başlarlar. Dikiminizden bir yaz sonra tadımlık da olsa meyvelerinizi alabileceksiniz.
•Satın aldığım saksılı fidanları dikerken dikkat etmem gereken noktalar var mıdır?
-Dikim yapacağınız çukuru yaklaşık 80 cm olarak açmanızı tavsiye ederiz. Fidanı toprağa gömmeden önce açılan çukurun bir kısmı daha iyi bir toprakla doldurulur. Çukurun saksı boyuna kadar doldurulması yeterlidir. Toprak doldurulduktan sonra fidan çukura yerleştirilir ve etrafı toprak ile iyice kapatılır. Fidanın saksı boyu kadar bir derinliğe dikilmesi önemlidir. Daha derin çukurlara dikim yapmanızı tavsiye etmiyoruz bunun sebebi fidanın aşı noktasının toprağa değmemesinin gerektiğidir. Ayrıca gelen fidanı dikerken saksısından dikkatlice çıkarmanız gereklidir. Saksı içindeki toprağın dağılmaması ve kökün hava almaması önemlidir.
•Fidanlar kargo ile gönderilirken herhangi bir zarar görüyor mu? Saksılı fidanların ambalajı nasıl yapılıyor?
-Tüm siparişlerinizi anlaşmalı kargomuz olan Aras Kargo ile %65'e varan indirimle tüm Türkiye'ye gönderiyoruz. Almış olduğunuz fidanları fidan taşımacılığı için özel tasarlanmış kalın karton kutular içinde özenle yerleştirilerek gönderim yapıyoruz ve bu şekilde hiç bir zarar görmeden evinize kadar teslim ediliyorlar.
KAYISI FİDANI YETİŞTİRİCİLİĞİ
İlkbaharın geç donlarından etkilendiği için ova ve çukur yerlerden ziyade yamaç ve sırtlar tercih edilmelidir.
Irmak kenarlarından, soğuk havaların toplandığı veya sislerin oturduğu çukur yerlerden kaçınılmalıdır. Ayrıca bol ışık ve güneş istediğinden güney yamaçlar tercih edilmelidir. Meyilli arazide soğuk hava alt taraflara çöktüğünden dikilen kayısı fidanı dondan fazla zarar görür. Fakat yukarılara çıkıldıkça ağaçların dondan zarar görmesi kısmen önlenmiş olur. Kayısı fidanı meyilli arazinin tesviye eğrileri üzerinde meydana getirilen teras ve çizgiler üzerine dikilirler. Meyilli arazide bu suretle meydana getirilen şekiller hem taban suyunun muhafazasına yardım ettiği gibi yukarıdan aşağıya inen yağmur sularının akıp gitmesini ve toprak erozyonunu önlemektedir .
KAYISI FİDANI DİKİMİ
Kışı şiddetli geçen iklim bölgelerinde fidanların ilkbaharda dikilmesi daha uygun olur. Bu tarih şiddetli soğuk ve donlardan sonra gelen günlere rastlar ilkbaharın başlangıcı sayılan bu tarih donların çözüldüğü ve cemrelerin sona erdiği ve havaların yumuşamaya başladığı günlerdir.
Fidan dikim tarihi iklim bölgelerine göre değiştiğinden bir tarih tespit etmek mümkün değildir. Esas itibariyle fidan dikim mevsimi Sonbaharda ağaçlar yapraklarını döktükten itibaren başlayarak tomurcuklar patlayıncaya kadar devam eder.
Kayısı fidanı dikilecek çukurlar sonbaharda yağışlardan önce açılmalı ve havalanması sağlanmalıdır. Çukurlar 60 cm. genişliğinde 60 cm. derinliğinde olmalıdır. Dikilecek fidanların çukurları açılırken. üstten çıkan toprak bir tarafa, alttan çıkan başka bir tarafa yığılarak iyice karıştırılırlar böylece üstten çıkan toprak dikilen fidan çukurunun tabanına ve alttan çıkan da çukurun üst kısmına konur. Çukurun orta kısmına da topraktan malç yapılarak fidan bunun üzerine oturtulur.
Fidan çukurlarını en az 2 -3 ay öncesinden açmak faydalıdır. Fidan çukurunu açarken taş ayrık gibi yabancı maddeler tamamen ayıklanır. Eğer çukurun dip kısmı kireçli,taşlı,çakıllı ve molozlu ise burada çukur açmaktan vazgeçmelidir. Çünkü ağacın kök kısmı ileri ki yıllar bu gibi kısımlara rastlayınca kurumasına sebep olur.
Kayısı fidanı dikilirken kök boğazı ve aşı yerinin toprak seviyesinden muhakkak surette 3-4 parmak yukarıda kalmasına dikkat edilmelidir. Kayısı fidanı dikildikten sonra çukurun etrafına bir çanak yapılır. Kayısı fidanı dikilirken kök boğazı ve aşı noktalarının toprak seviyesinden aşağı düşmemesine dikkat edilir. Aksi takdirde derin dikimden dolayı boğaz kısmında arızi (yalancı) kökler meydana geleceğinden dışındaki esas kökler havasızlıktan çürümeye başlayacağından çok geçmeden fidanın kurumasına sebep olur. Kayısı fidanı dikildiğinde hereğe bağlanmalı ve önce herek sonra fidan dikilmeli ve fidan hereğe ters sekiz şeklinde ve oynak bağlanmalıdır. Dikim işi sona erince derhal bir can suyu verilmelidir. Dikimde her fidan için 1 kürek yanmış yıllanmış çiftlik gübresi ile 50 gr. Amonyum Sülfat. 25 gr. Potasyum Sulfat, 20 gr. Super Fosfat verilebilir.
KAYISI FİDANLARINA VERiLECEK MESAFELER
Kayısı bahçesi tesisi maksadıyla dikilecek fidanlara verilecek aralık ve mesafeler iklim ve arazinin durumuna ve toprağın karakterine göre değişir. Genel olarak sulanabilen ve derin olan topraklar için verilecek mesafeler susuz veya kıraçlara nazaran daha geniştir .
Kapama şeklinde tesis edilecek kayısı bahçeleri için fidanlar arasındaki aralık ve mesafeler kare şekli için genellikle 10 x 10 m.. kıraçlar için 8 x 8 m. dikdörtgen şekli için 8 x 10 m. uygun sayılmaktadır .
KAYISI FİDANI BAKIMI
Kayısı bahçeleri herhangi bir şekilde kurulduktan sonra bakım işleri gelmektedir. Randımanlı ve kaliteli bir mahsul alabilmek için ağaçların zamanında budanması, kuru dalların ayıklanması, toprağın işenmesi, sulanması, gübrelenmesi, hastalık ve zararlılarla mücadelesi gerekmektedir.
KAYISI FİDANI BUDAMASI
Ağaçlarda taç şekli maksadıyla yapılan budamalar esnasında ana ve tali dallar üzerinde uzanmış olan obur dallar ile aynı istikamette birbirine çok yakın uzanmış olan sürgünler kesilir. Bu suretle yapılan azaltma neticesinde ağaçtaki fazla yük kalkmış olacağından büyüme teşvik edilmiş ve iyi bir bahçe kurulmuş olur.
Eğer ağaç zayıf büyüyorsa meyve tutma durumu azalır .Bu taktirde ağaçtaki lüzumsuz tacın şeklini bozan dallar tamamen yok edilir. Genellikle çok ince ve uzun dalcıklar daima uzun budanır. Aksi taktirde ertesi yıl meyveleri çok küçük ve yeni sürgünler ise zayıf kalır. Bunlar kış donlarında da çok zarar görürler. Kış ve ilkbahar donlarından zarar görmüş olan ağaçlar umumiyetle sene içerisinde hiç bir zaman budanmazlar. Kayısı ağaçları verim yıllarında meyve tomurcukları bir senelik genç sürgünler üzerinde teşekkül ederler. Kayısı mahsulünün kolay toplanabilmesi için alçak boy tatbik edilir.
Yalnızca dikildikleri yıllarda taç teşkili maksadıyla şekil budaması yapılırsa da diğer verim yılları da asla budanmazlar. Ancak don ve hastalıkların tesiriyle kurumuş olanlar kesilerek yok edilir.
KAYISI FİDANI BAHÇE TOPRAĞININ İŞLENMESiNDE GÜDÜLEN AMAÇLAR
Bahçe toprakları genellikle aşağıda sıralanan amaçlarla işlenir.
1 -Ağaçların su ve gıdalarına ortak olan yabani otların yok edilmesi.
2 -Çeşitli gübrelerin toprağa karışmasını sağlamak.
3 -Toprağın verimliliğini sağlayan küçük canlı varlıkların çalışmasını sağlamak.
4 -Köklerin solunumlarını ve topraktaki besin maddelerinin çözümlenmesini ve toprağın havalanmasını temin etmek.
5 -Yağmur sularının toprak tarafından kolaylıkla emilmesini sağlamak ve kurak bölgelerde yağmur sularının akıp gitmesini önlemek.
6 -Kış aylarında toprağa inen haşerelerin bıraktığı koza ve kurt şekillerini yok etmek için yapılır.
Kayısı fidanlarını her defasında belli bir seviyede işlemek gerekir. Zira ağaçların kökleri toprak işlemesine tabi olarak belli bir derinlikte gelişirler .Bu itibarla toprağı bazen yüzeyden bazende çok derinden işlemek çok zararlıdır. Sonbaharda kayısı bahçesi pullukla işlenirken toprağın havalandırılması için bol yağmur ve sulamalardan sonra 2 -3 gün geçmiş olması gerekir. Sonra ilkbaharda toprağı işlenmiş olan bahçeler yağmurlardan daha çok faydalanırlar.
KAYISI BAHÇELERİNİN SULANMASl
Kayısı fidanları genel olarak sudan hoşlanmaz. Ancak meyvelerin irileştiği ve olgunlaştığı yaz devresinde sulanması gerekmektedir. Umumiyetle, kayısı ağaçları meyilli arazinin eteklerine dikilir .Su tutan ve derin topraklara dikilmiş olan kayısı ağaçları zamk çıkarmakta ve çok miktarda çiçek ve meyve dökümü yapmaktadır.
Kışı şiddetli geçen bölgelerde kayısı ağaçlarının sulanmasını iyi bir şekilde ayarlamak gerekir. Genelikle kayısı ağaçlarının sulanmasına mayıs ayından itibaren başlanarak ağaç 22 Ağustos tarihine kadar her 20 günde bir tekrarlanması ve 26 Eylül'e kadar devam ettirilmesi gerekir. Bu tarihten sonra bilhassa taban araziye dikilmiş olan kayısı ağaçlarının sulanması neticesi meydana gelen genç sürgünler henüz odunlaşmadığından kışa girdiğinden soğuk ve dona dayanamayacak ve yanacaktır. Yani sıcak ve yağmursuz geçen bölgelerde her 20 -25 günde bir defa olmak üzere 4 -5 defa sulanır. Ayrıca kayısı mahsulleri ,hasat edilmeden 10 gün evvel sulanması gerekmektedir .
Ayrıca verilen suyun miktarı ve zamanları toprağın çeşidine iklim ve arazi durumuna göre değişir. Kökleri derinde olmayan ağaçlara daha sık su verilir. Killi ve süzek olmayan topraktan daha seyrek su verildiği halde kumlu ve süzek olanlara az fakat daha sık su verilir. Sulama suyunun bilhassa yazın şiddetli sıcaklarının devam ettiği günlerde gövdeye su değmemesi gerekir. Bu sebepten suyun gövdeye temas etmemesi için çevresine topraktan bir yalak yapılır. Esasen yaşlanmış ağaçlarda gövde üzerine değerek verilen suyun hiçbir faydası yoktur. Çünkü ağacın öz suyunu temin eden kılcal kökler tacın gölgelediği yuvarlağın toprak üzerinde bıraktığı çizgi üzerinde bulunmaktadır. Bu sebeple gerek su gerekse gübre ,bu kısım üzerine verilir.
Bir canlı varlık olarak kayısı ağaçları yaşadıkları müddetçe büyümesi, çiçek açması, yapraklanması, sürgün vermesi ve meyve bağlaması için belli ölçüde besin maddelerine ihtiyaç göstermektedirler. Eksilen besin maddeleri toprağa iade edilmeyecek olursa ağaçlar zayıf kalacaklarından çeşitli aksaklıklar meydana gelir.
Kullanılacak gübrenin cinsini tayin etmek için toprak analizlerinin yapılması gereklidir. Ayrıca, bitkinin türü ile iklim de göz önünde bulundurulmalıdır. Kireçli topraklar için suda erir fosfor asidini havi gübreler (bulgur) şeklinde gübreler ile asit karakterindeki azotlu gübreler tercih edilmelidir .
Mikroorganizma faaliyeti düşük olan, özellikle asitli topraklar için nitrat şeklindeki azotlu gübreler uygundur .
Gübreler, gaz, sıvı ve katı şekilde bulunurlar. Katı haldeki azotlu, fosforlu ve potasyumlu gübrelerin toprak ve bitki şartlarına uyacak nispetlerde suda eritilmelerinden sıvı gübreler elde edilir. Sıvı gübreler özel aletlerle toprağa verilir.
Gübrelerle verilen besin maddelerinden bitkilerin azami derecede faydalanmaları için kök sistemi çevresinde uzun müddet elverişli halde kalabilmektedir. Bu sebepledir ki gübreler, kılcal köklerin bulunduğu kısma uygulanır.
Fosfor asidini havi gübreler toprağın 15 -20 cm. derinine gömmek gerekir. Aksi takdirde 3 -4 cm. derinliğinde veya sathında verilecek olursa yağmur ve sulama sularıyla kökün bulunduğu derinliğe inemeyeceğinden bitkiler bundan faydalanamazlar.
Nitrat şeklinde azotlu gübreler çabuk eridiğinden hafif şeklindeki yağışlarla daha elverişli derinliğe inerler. Onun için bu cins gübreleri toprak üzerine serptikten sonra çapa ile hafif şekilde karıştırmak yeterli olmaktadır. Bu gübreler fosforlu gübrelerde olduğu gibi derine verilecek olursa bu defa kök bölgesinden daha derinlere gideceğinden bitkilerin yararlanmaları çok azalır.
Toprağın tabii verimlilik durumunun değişik olması çeşitli bitkilerin gelişme devreleri boyunca besin maddelerinden değişik zamanlar içerisinde ve çeşitli miktarlarda faydalanmaları toprakların bazı besin maddelerine belirli bir zaman içerisinde bitkilerin yararlanamayacakları şekilde dönüştürüldükleri iklim faktörlerinden bilhassa yağışın miktarı ve dağılışı itibariyle tatbik edilen gübrelerin yıkanması üzerine tesiri, gibi faktörler iyi bilindiği takdirde en uygun gübre verme zamanının tayin etmek kolaylaşır.
Henüz yorum eklenmemiş!
Bu ürüne yorum ekleyen ilk kişi siz olun!
KAYISI YETİŞTİRİCİLİĞİ
Üretim Miktarı ve Ticareti; Ülkemiz yaklaşık 500.000 tonluk üretim miktarı ile dünya kayısı üretiminde % 20‘lik payla ilk sırada yer alırken ülkemizi İran, İtalya, Pakistan ve İspanya izlemektedir. Dünya taze kayısı ihracatında Fransa, İspanya, İtalya, Yunanistan ve ABD ilk sıralarda yer almaktadır. Dünya kuru kayısı üretiminde ülkemizin payı %70’ler düzeyindedir. Taze kayısı ihracatının arttırılması için dış pazarın talep ettiği sofralık çeşitlerin standartlara uygun olarak yetiştirilmesi gerekmektedir. Özellikle ülkemizin iklim avantajlarını kullanarak Akdeniz ve Ege bölgeleri sahil bantlarında ihracata yönelik sofralık erkenci kayısı üretimini artırmasında yarar vardır.
Üretim Miktarı ve Ticareti; Ülkemiz yaklaşık 500.000 tonluk üretim miktarı ile dünya kayısı üretiminde % 20‘lik payla ilk sırada yer alırken ülkemizi İran, İtalya, Pakistan ve İspanya izlemektedir. Dünya taze kayısı ihracatında Fransa, İspanya, İtalya, Yunanistan ve ABD ilk sıralarda yer almaktadır. Dünya kuru kayısı üretiminde ülkemizin payı %70’ler düzeyindedir. Taze kayısı ihracatının arttırılması için dış pazarın talep ettiği sofralık çeşitlerin standartlara uygun olarak yetiştirilmesi gerekmektedir. Özellikle ülkemizin iklim avantajlarını kullanarak Akdeniz ve Ege bölgeleri sahil bantlarında ihracata yönelik sofralık erkenci kayısı üretimini artırmasında yarar vardır.
İklim ve Toprak İsteği
Kayısı yazları sıcak ve düşük kışları ise uzun ve yağışlı olan yerleri sever. Malatya yöresi bu nedenle kayısı yetiştiriciliği için ideal bir bölgedir. Kayısı ağaçlarının tomurcukları kışın -25 °C’ ye kadar dayanmakla birlikte şeftalilere göre dayanımları daha zayıftır. Kayısı çiçekleri erken dönemde çiçek açtıkları için bazı bölgelerde ilkbahar geç donlarından zarar görürler. Çiçekleri -2,2,-2,5°C’ye, küçük meyveler ise; -0,5-0,8 °C’ ye kadar dayanır. Sahil kesimlerinde kayısılarda çil (kızıl leke), külleme gibi mantari hastalıklar görülebilir. Gerekli toplam sıcaklığın tamamlanmadığı yerlerde kayısılar tam olgunlaştığında bile tatlanmamakta, ekşi olmaktadır. Kayısılarda soğuklama ihtiyacı Japon erikleri ve bademden fazla, armut ve elmalara göre daha azdır. Ege ve Akdeniz bölgelerinde sofralık Aprikoz ve Hacıhaliloğlu çeşitleri soğuklama sürelerini tamamlayamaz. Soğuklama ihtiyacı (7,2 °C’ nin altındaki toplam süre) çeşitlere göre 600 ile 1600 saat arasında değişmektedir.
Kayısı geçirgen organik maddesi zengin, iyi havalanan, sıcak bünyeli tınlı, tınlı kireçli toprakları sever. Nemli, ağır bünyeli, killi toprakları ise sevmezler. Kirece dayanımı bademle eşdeğer olup şeftaliden fazladır.
Bahçe Tesisi, Anaç Kullanımı ve Önemli Çeşitler
Kayısılarda kurulacak bahçelerde çöğür anacı kullanılmışsa aralık dikim mesafeleri; 7x7m, 8x8m olarak, klon anacı kullanılmışsa 5x5m yada sıra üzeri 4m, sıralar arası 5m olarak uygulanabilir.
Kayısı çeşitlerinin önemli bir kısmı kendine verimli olmakla birlikte bazı çeşitlerde kendine uyulmazlık belirleniştir. Bahçe tesisinde ana çeşitle aynı dönemde çiçeklenen dölleyici çeşidin % 10-15 oralarında bahçeye dikilmesinde yarar vardır.
Kayısılarda en çok kayısı ve zerdalilerin tohumları anaç olarak kullanılmakladır. Bu anaçlar kurak koşullara ve nematodlara dayanıklıdır. Myrobalan erik çöğürleri ile Myrobalan 29-C, Saint Julien A, Saint Julien 655/2 ve Myrobalan GF 31 klon anaçları özellikle ağır bünyeli ve nemli topraklarda kullanılmaktadır. Önemli sofralık çeşitler Ninfa, Aurero, Precoce Thirinte, P. Colomer, Beliana, Perfection, Roxana, Goldrich, yerli çeşitlerimiz, Hacıhaliloğlu, Tokaloğlu, Şekerpare, Soğancı, Çöloğlu, Hasanbey, Alyanak, Şam, Kabaaşı, Aprikoz ve Karacabey’dir.
Terbiye Sistemleri ve Budama; Kayısılarda ağaçlar kuvvetli gelişir ve yayvan taç oluşturur bu nedenle kayısılarda genellikle goble terbiye sistemi uygulanmaktadır. Bu sistemde güneşlenme ve meyvelerin renklenmesi daha iyidir Aşırı güneşlenmenin olduğu. yerlerde değişik doruk dallı terbiye sistemi uygulanmalıdır. Kayısı diğer sert çekirdekli meyvelerden şeftali, erik, kiraza göre daha az budama ister. Verime yatmış kayısılarda aşırı budama kurumalara neden olabilir. Özellikle ilk yıllarda haziran ayının ilk iki haftası yapılacak yaz budaması ağaca verilecek terbiye sistemi açısından önemlidir. Meyve oluşumu 2 ve 3 yaşlı dallarda olduğu için bu dalcıkların budamada korunmasında yarar vardır..
Hastalık ve Zararlılar; Kök çürüklüğü, Monilya, Apofleksi, (geriye doğru ölüm), Şarka (Plum Pox), Çil (yaprak delen- kızıl leke, zam hastalığı, önemli hastalıklar arasında yer almaktadır. Yaprak bitleri, yazıcı böcekler, tomurcuk tırtılları, Akdeniz meyve sineği, önemli zararlılar arsında yer almaktadır.
KAYISI FİDANI
Latince prunus armeniaca olarak adlandırılan kayısı; Arapçada zerdalinin iyi ve irisi anlamından türemiştir. Prunus cinsinden bir ağaçtır. Günümüzden 5000 yıl öncede yetiştirildiği bilinen kayısının anavatanı Asya kıtasının batısı; Batı Çin ve Türkistan olarak bilinmektedir. Kayısının yapraklarından önce çiçekleri açar ve çiçeklerin rengi pembe yada beyaz olabilir. Yaprakları uzunca ve kenarları tırtıklı yapıdadır. Meyveleri yuvarlak, sarımsı turuncu renginde tüylü yapıdadır. Fidanın yaşına ve cinsine göre değişkenlik gösteren kayısı ağacının boyu ise 2 ila 10 metre arasında değişmektedir.
KAYISI‘NIN İKLİM ve TOPRAK ŞARTLARI
Kayısı mevsimlerin belirgin olarak yaşandığı; kışların soğuk ve yağışlı, yazların sıcak ve bol güneşli olduğu iklim bölgelerinde yetişmekte ve daha kaliteli ürün vermektedir.
İlkbaharın geç soğuklarından etkilenirler ve sıcaklık eksi dereceleri gördüğünde don olayları görülebilir. Özellikle ılık geçen bahar aylarında erken tomurcuklanan ağaçlar havanın soğumasıyla büyük zarar görürler.
Kayısı ağacı az meyilli, az kireçli, kumlu, köklerinin en az 2-4 metre derine inebileceği topraklarda yetişir. Aksi halde hava alamayan ağaç kökleri nedeniyle ağaç zarar görür. İlkbaharın geç donlarından etkilendiği için yetiştirmek için çukur ve ovalar yerine sırtlar ve yamaçlar tercih edilir.
YETİŞTİĞİ YERLER
Dünyanın birçok yerinde yetiştirilen kayısı daha çok Akdenize yakın ülkelerde, Asya kıtasında özellikle İran, Türkistan ve Afganistan’da; Güney Amerika’da Arjantin ve Şili’de; Avrupa’da, Afrika’da, Amerika’da ve Türkiye’de kendisine geniş yetiştirilme alanı bulmuştur.
Türkiye kuru ve yaş kayısı üretiminde dünyada birinci sıradadır ve Türk ekonomisinde önemli bir yere sahiptir. Türkiye’yi Özbekistan, İran, Cezayir ve İtalya takip etmektedir.
Türkiye’nin hemen hemen her yerinde görülen kayısı ağacı kurutmalık üretiminde daha fazla yapıldığı Malatya, Sivas, Erzincan, Kahramanmaraş’ta görülür. Sofralık üretim ise daha çok Mersin, Hatay, Antalya ve Iğdır’da yapılmaktadır.
KAYISI TÜKETİMİ
Dünyada üretilen kayısının büyük bölümü sofralık olarak tüketilmektedir. Ancak kayısı hasat süresi kısa sürdüğü için kurutularak yada işlenerek de değerlendirilir. Konservesi yapılarak, nektar yapımında, püre yapılarak, reçeli yapılarak, marmelatı yapılarak, dondurularak, likörü yapımında, yoğurt ve pastacılık sanayisi gibi birçok alanda kullanılan kayısının çekirdeği ise kuruyemiş sanayisinde, kozmetik ve ilaç sanayisinde kullanılır.
KAYISI ANAÇLARI
Anaç seçiminde uyuşmazlık, toprak, iklim, meyve kalitesi, ağacın büyüklüğü, verim, zararlılar, hastalıklar gibi faktörlere dikkat edilmelidir.
ZERDALİ VE KAYISI ÇÖĞÜRLERİ
Kayısı için en çok kullanılan anaçtır. Kültüre alınmış kayısıların çekirdekleri kullanılır. Verimi yüksek ve meyvesi kalitelidir. Kuraklığa ve soğuğa daha dayanıklıdır. Kireçli ve tuzlu toprağa daha toleranslıdır. Nematoda yani yuvarlak solucanlara dayanıklıdır. Aşı uyuşmazlığı seyrek görülür. Ağaçları uzun ömürlüdür. Olumsuz yönü ise; ağaçlarının büyük olması, taban suyu yüksek, ağır topraklarda sonuçların başarısız olmasıdır.
BADEM ÇÖĞÜRLERİ
Kireçli ve taşlı topraklarda anaç olarak kullanılır. Badem anacı kazık köklüdür. Bu nedenle kurak şartlarda daha iyi sonuçlar alınır. En büyük dezavantajı kayısı ile badem arasındaki geçikmiş aşı uyuşmazlığıdır.
ŞEFTALİ ÇÖĞÜRLERİ
Alivyal topraklarda kayısıya anaç olarak kullanılır. Güney ve Kuzey Amerika’da yaygın olarak kullanılırken Avrupa’da daha seyrek görülür. Şeftali ağacı nemli topraklara karşı dayanıksız olduğu için kurak koşullarda şeftali ağacına aşılanmış kayısı çeşitleri diğer anaçlara göre daha iyi sonuç verir. Erken meyve verir. Bademde olduğu gibi şeftalide de gecikmiş aşı uyuşmazlıkları görülür. Ayrıca kireçli topraklara ve nematodlara karşıda hassaslardır. Ağaçları kısa ömürlüdür.
ERİK ANAÇLARI
Taban suyu yüksek killi topraklarda yapılması tavsiye edilir. Her türlü toprağa uyum sağlarlar. Aşı uyuşmazlıkları görülebilir.
-Myrobolan(Can Eriği): Çeşitli toprak koşullarına uyum sağlayabilir. Yarı bodur bi türdür. Kökleri hem yüzeysel hemde derine gider. Nematodlara ve ura karşı bağışıklığı iyidir. Kuraklığa karşı orta derece dayanıklıdır. Birçok kayısı çeşidi için anaç olarak kullanılabilir. Sıra üzeri 3.5- 4.5, 4.5.- 5.5 mesafe ile dikim yapılabilir. Sağlamlık ve verim açısından en çok kullanılan tipi “myrobolar 29” dur.
-Marianna: Doğal hibrit sayılmaktadır. Yarı bodur bi türdür. Farklı topraklara uyumludur. Klonal bir anaç türüdür. Nematoda ve kirece dayanalıklıdır.
-Brombton Erik Anacı: Toprak yapısı ağır olan yerlere uygundur. Çelikle çoğaltılabilir ve kayısıyla aşı uyumu iyidir. Soğuklara karşı dirençlidir.
-Pixy: Çok bodur bir türdür. Kayısılarla aşı uyuşması iyidir. Dekara 100den fazla ağaç dikilebilir. Aşılı kayısı çeşitleri erken meyve verirler ve meyveler iri, tatlıdır. Bazı kayısı türleriyle aşı uyuşmazlığı görülmektedir. Kaliteli ve verimli olmalarına rağmen fazla dip sürgünü verdiği görülmektedir.
KAYISI ÇEŞİTLERİ
HACIHALİLOĞLU: Az sulu olduğu için kurutmalık olarak tercih edilen bir türdür. Oval olan kayısının ağırlığı 25 – 35 g arasında değişmektedir. Malatya’da yetiştirilen kaysıların büyük çoğunluğunu bu tür oluşturmaktadır. Ağaçları uzun, dalları yayvandır. Çok kuvvetlidirler ve çabuk büyürler. Çiçekleri beyazdır. Verimi orta seviyededir. Dona, kuraklığa ve hastalığa karşı hassastır. Kaliteli ve sulanan topraklarda her yıl ürün alınır. Meyveler kademeli olarak olgunlaştığı için 2 -3 seferde hasat yapılır.
HASANBEY: Sofralık kayısıların en sevilen türüdür. Ağaç şekli yayvandır ve kuvvetli büyür. Meyveleri çile dayanıklıdır. Meyve heterojen olgunlaşır. Bir yanağı kızarırken diğer yanağı sarı kalabilir. İri meyveli ve yola dayanıklı olduğu için sofralık olarak tüketimi artmıştır.
ŞEKERPARE: Ülkemizde bi çok kaysı çeşidine bu ismim verildiği görülmektedir ancak en tanınmışı Iğdır şekerparesidir. Ağaç şekli yayvandır ve kuvvetli büyür. Meyvesi küçük, rengi sarıdır. Yuvar şekilli çekirdeği tatlıdır. Hem sofralık hem de kurutmalık olarak kullanılabilir.
KABAAŞI: Malatya’da hacıhahiloğlundan sonra en çok yetiştirilen türdür. Ağaçları orta büyüklükte kuvvetli ve diktir. Çil hastalığına ve dona dayanıklıdır.
SOĞANCI: Ağaçları iridir. Meyvesinin eti sert dokuludur. Olgunlaşınca dalla bağlantısı çabuk zayıflar. Tam olgunlaştıktan sonra hasat edilen meyvelerin kükürtleme işleminden sonra meyveye yapışık çekirdeği çıkarırken meyvenin eti parşalanır. Bu yüzden tam olgulaşmadan hasat edilir.
ÇATALOĞLU: Kurutmalık kaysı çeşitlerindendir. Dik ve yayvan olan ağacın dalları aşağı doğru sarkar. Ağaç verimlidir ve meyveleri lezzetlidir. Meyvesi sarıdır.
ÇÖLOĞLU: Sofralık ve kurutmalık olarak kullanılabilir. Reçel yapımına uygundur. Verimi orta seviyededir. Kuraklığa dayanıklı; çil ve manolya hastalığına karşı hassatır.
ALYANAK: Ağaç şekli yayvandır ve kuvvetli büyür. Sofralık kayısı çeşididir. Verimliliği yüksektir. Rengi turuncudur ve bi kısmında kırmızılık belirgindir. İzmir’in erkenci sofralığı olarak bilinir.
ŞALAK: Iğdır ve Kağızman bölgesinde sofralık olarak yetiştirilir. Yayvan taçlı fakat çok kuvvetli büyüyen ağaçlardır. Meyvesi tatlı, dokusu serttir.
TOKALOĞLU: Erzincan, Konya Ereğli ve Yalova çeşidi vardır. Sofralıktır.
ŞAM: Ege bölgesinde yetiştirilir ve erken hasat verir. Ağaçları diktir, zayıf yetişir. Meyvesi yumuşak dıkulu ve az tatlıdır.
TURFANDA İZMİR: Erken hasat veren sofralık kayısı çeşididir.Ağaçları çok verimli meyvesi mayhoş ve yumuşaktır.
İRİ BİTİRGEN: Geç hasat edilen sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Ağaçları dik ve yayvan şekillidir. Verimliliği ortadır.
İMRAHOR: Ege bölgesinde erken hasat verir. Ağaçları diktir ve zayıf büyür. Meyvesi yumuşak ve tatlıdır.
KARACABEY: Geç turfanda ürün verir. İyi bakıldığında ağaçları uzun ömürlüdür. Olgunlaşan meyvesinin rengi sarıdan çok kırmızıdır.
ÇİĞLİ: İzmir’de yetişen sofralık kayısı çeşididir . Ağaçları yayvandır. Verimliliği orta seviyededir.
SAKIT 2: Akdeniz bölgesinde yetişen geç turfanda kayısı çeşididir. Ağaçları küçük, yayvan ve zayıf gelişir. Meyvesi tatlıdır.
MAHMUDUN ERİĞİ: Erzincan’da sofralık ve kurutmalık olarak yetiştirilir. Ağaçları dik ve kuvvetli büyür. Meyvesinin rengi sarıdır.
ADİLCEVAZ-5: Bitlis’te yetişen sofralık ve kurutmalık kayısı türüdür. Ağaçları diktir ve kuvvetli büyür.
TURFANDA ESKİMALATYA: Malatyada erken hasat veren sofralık kayısı çeşididir. Meyvesi az tatlı ve yumuşaktır.
ÇEKİRGE 52: Bursada sofralık yetiştirilir. Meyvesi tatlıdır.
HACIKIZ: Sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Ağaç kuvvetli büyür ve verimi yüksektir. Meyvesi tatlı ve serttir.
İSMAİLAĞA: Sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Ağaçları diktir ve kuvvetli büyür. Meyveleri tatlı ve serttir.
ETHEMBEY: Edirnede yetişen sofralık kayısı çeşididir. Meyvesi kalp şeklinde, tatlı ve yumuşaktır.
KURUKABUK: Sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Meyveleri iri, gösterişli ve kokuludur. Ağaçları verimlidir fakat manolya ve çil hastalığına karşı hassastır.
Kayısı Fidanı
Vitamin ve mineral deposu olan kayısı hem taze hemde kuru olarak karşımıza çıkmaktadır.
Zengin yaz meyvelerinden olan kayısı turuncu-sarı rengiyle 12 ay dikime hazır şekilde sizinle buluşturuyoruz.
Dünya da kayısı üretiminde akla ilk gelen yer Anadolu’dur. Türkiye olarak yaş kayısı üretiminde birinci sıradayız.
Akdeniz iklimini seven kayısı yaygın olarak Malatya, Elazığ, Mersin gibi bir çok şehrimizde aktif olarak üretilir.
İnternet adresimiz aracılığıyla en uygun fiyattan kayısı fidanı siparişinizi verebilirsiniz.
Kayısı Ne Zaman Dikilir?
Kayısı dikimini fidanların kış dinlenmesine girdikleri zaman gerçekleştirmenizi öneririz. Kasım ayının ilk haftasından sonra ki dilimler fidan dikimi için en doğru zaman diyebiliriz. Bölge koşullarına göre değişiklik gösterdiğinden bazı yörelerde Nisan ayının son haftasında da dikim gerçekleştirilir.
Satışını Yaptığımız Kayısı Fidanları Hakkında Bazı Bilgiler
Kayısı fidanı için geçerli yaş ve diğer önemli bilgiler satılan ürün içeriğinde yer almaktadır.
Sertifikalı Kayıs fidanlarımızın hepsi saksı içinde kökleri tutmuş bir şekilde gönderilmektedir.
Fidanlarımız için dikim mevsimini beklemenize gerek yoktur. 12 ay boyunca dikilmeye hazır formdadırlar. İstediğiniz zaman dikimini gerçekleştirebilirsiniz.
Kışın sert geçtiği yörelerde yetiştiriciliğini öneririz.
Fidanların Muhafazası Nasıl Yapılmalı?
Kayısı fidanının muhafazası bakım tekniğine uygun olmalıdır. Sulaması illere göre değişkenlik gösterirken gübreleme ve budamanın yapımı süregelen dilimde yapılmalıdır. Verimli ve kaliteli mahsul için toprak analizi yaptırmayı unutmayın.
Dikim İşlemi Nasıl Yapılmalı?
Fidanlarınızın dikimini gerçekleştireceğiniz topraklar birkaç defa alt üst edilerek işlenir ve sonbahar mevsimine kadar dinlendirilir. Dikim zamanı geldiğinde 60 cm genişlikte derin çukurlar açılır ve işaret yerlerine mutlaka çeşitli kazıklar çakılır. Fidanın dikimi yapılacak yerden 15 cm uzağa destek sağlaması için herek dikilir. Ardından fidan dikimi gerçekleştirilir.
Can Suyu Nasıl Verilir?
Dikim tahtasının kaldırılmasından sonra sulama için bir çanak oluşturulur. Bu işlemden sonra da her fidana 20-25 litre can suyu verilir.
Dikim İşlemi Sonrasında Ne Yapmalı?
Dikimden sonra açılan çukurun etrafına çanak yapılır. Bu çanak üzerine taze gübre serilir ve toprak ile kapatılır. Bu işlem kurumasını önlemek için yapılır.
Dikim Mesafesi Ne Kadar Olmalı?
Dikim mesafeleri anacına veya toprağına göre değişkenlik gösterir. Erik anacı üzerinde yapılan dikim 8 x 8 m olurken zerdali anacı 10x10 m mesafede bırakılmalı. Sulanmayan yerlerde bu mesafeler 2 katına kadar çıkarken kare şekli için 10x10m dikim aralığı kullanılır.
Kayısı Fidanı Ne Zaman Meyve Verir
Kayısı fidanlarımız 3 yaşından itibaren meyve verirler. Satın aldığınız meyve fidanlarımızın hepsi 3 yaşındadır. Dikiminizden bir yaz sonra tadımlık olarak meyvesini alabilirsiniz.
Evde Kayısı Fidanı Yetiştiriciliği Yapılabilir mi?
Soğuklama isteğini karşılayabildiğiniz taktirde yetiştirebilirsiniz. Bunun için kışı soğuk geçen bölgedeyseniz eğer 1 ay dışarda bakımına devam etmeniz yeterli. Yaşadığınız bölge kışın ılıman bir iklime sahipse fidanınızı 2 ay dışarıda muhafaza etmeniz isteğini karşılayacaktır.
Hangi İklimlerde Yetiştiriciliği Yapılır?
Kayısı, kurak bölgelerde yarı sıcak iklimi ister. Dağların bol güneş gördüğü derin ve su tutmayan topraklarında çok iyi yetişirler. Hafif kireçli olan yamaçlar ideal yetiştirilme yerleridir. Yerli çeşitlerimizin geneli karasal iklim tipine sahip bölgelerde yetiştirilir. Mevsimsel istek değişkenliği gösterdiklerinden karasal iklim kayısı çeşitleri için uygundur.
Sonuç Olarak
Günümüzde kişisel bakım ve kozmetik sayfalarında da, sağlığa faydaları hakkında bu ağaç son dönemlerde popüler kategoriler içerisinde yer almaktadır. İçeriğinde barındırdığı yüksek vitamin içeriği insanların bu meyve hakkında detaylı bilgiler aradığı popüler sayfalar haline gelmiştir.
Sert iklimden kolay etkilenmeyen ve belli noktaya kadar sert iklimi tolere eden bir ağaçtır. Sipariş verilmesi durumunda tüplü fidanların gönderimi aynı gün yapılmaktadır. Bahçe ve arazileriniz için muhteşem tercihtir.
Meyve Fidanlarında Hangi Kategoriler Popüler
Genellikle yetiştiricilik yapılacak iklime göre popüler fidan ürünü değişkenlik gösteriyor. Kurumsal olarak hizmet veren adresimizde her iklim için popüler kategoriler ve popüler fidanlara ulaşabilirsiniz. Yukarıda yer alan arama bölümünü kullanarak detaylı bilgi sahibi olabilirsiniz.
Satış İşlemi ve Sonrası
Daha detaylı bilgi için bizimle iletişime geçebilirsiniz. Kargo firmaları pandemi dönemi içerisinde aynı gün kargo yapılsa bile nadiren de olsa gecikmeler yaşanabilmektedir. Aşılı fidanlarımız yüksek bir hızla özel olarak hazırlanır. Hızlı kargo ile aynı gün size ulaştırılır.
Dilerseniz dikim ve diğer ürünler hakkında bilgi sahibi olmak için popüler fidanlarımıza göz atabilirsiniz. Aynı gün kargo kategoriler içerisinde yer almaz. Sizler sepete eklediğiniz her ürün hızlı bir şekilde satış işlemi sonrası gönderilir.
Kayısı yazları sıcak ve düşük kışları ise uzun ve yağışlı olan yerleri sever. Malatya yöresi bu nedenle kayısı yetiştiriciliği için ideal bir bölgedir. Kayısı ağaçlarının tomurcukları kışın -25 °C’ ye kadar dayanmakla birlikte şeftalilere göre dayanımları daha zayıftır. Kayısı çiçekleri erken dönemde çiçek açtıkları için bazı bölgelerde ilkbahar geç donlarından zarar görürler. Çiçekleri -2,2,-2,5°C’ye, küçük meyveler ise; -0,5-0,8 °C’ ye kadar dayanır. Sahil kesimlerinde kayısılarda çil (kızıl leke), külleme gibi mantari hastalıklar görülebilir. Gerekli toplam sıcaklığın tamamlanmadığı yerlerde kayısılar tam olgunlaştığında bile tatlanmamakta, ekşi olmaktadır. Kayısılarda soğuklama ihtiyacı Japon erikleri ve bademden fazla, armut ve elmalara göre daha azdır. Ege ve Akdeniz bölgelerinde sofralık Aprikoz ve Hacıhaliloğlu çeşitleri soğuklama sürelerini tamamlayamaz. Soğuklama ihtiyacı (7,2 °C’ nin altındaki toplam süre) çeşitlere göre 600 ile 1600 saat arasında değişmektedir.
Kayısı geçirgen organik maddesi zengin, iyi havalanan, sıcak bünyeli tınlı, tınlı kireçli toprakları sever. Nemli, ağır bünyeli, killi toprakları ise sevmezler. Kirece dayanımı bademle eşdeğer olup şeftaliden fazladır.
Bahçe Tesisi, Anaç Kullanımı ve Önemli Çeşitler
Kayısılarda kurulacak bahçelerde çöğür anacı kullanılmışsa aralık dikim mesafeleri; 7x7m, 8x8m olarak, klon anacı kullanılmışsa 5x5m yada sıra üzeri 4m, sıralar arası 5m olarak uygulanabilir.
Kayısı çeşitlerinin önemli bir kısmı kendine verimli olmakla birlikte bazı çeşitlerde kendine uyulmazlık belirleniştir. Bahçe tesisinde ana çeşitle aynı dönemde çiçeklenen dölleyici çeşidin % 10-15 oralarında bahçeye dikilmesinde yarar vardır.
Kayısılarda en çok kayısı ve zerdalilerin tohumları anaç olarak kullanılmakladır. Bu anaçlar kurak koşullara ve nematodlara dayanıklıdır. Myrobalan erik çöğürleri ile Myrobalan 29-C, Saint Julien A, Saint Julien 655/2 ve Myrobalan GF 31 klon anaçları özellikle ağır bünyeli ve nemli topraklarda kullanılmaktadır. Önemli sofralık çeşitler Ninfa, Aurero, Precoce Thirinte, P. Colomer, Beliana, Perfection, Roxana, Goldrich, yerli çeşitlerimiz, Hacıhaliloğlu, Tokaloğlu, Şekerpare, Soğancı, Çöloğlu, Hasanbey, Alyanak, Şam, Kabaaşı, Aprikoz ve Karacabey’dir.
Terbiye Sistemleri ve Budama; Kayısılarda ağaçlar kuvvetli gelişir ve yayvan taç oluşturur bu nedenle kayısılarda genellikle goble terbiye sistemi uygulanmaktadır. Bu sistemde güneşlenme ve meyvelerin renklenmesi daha iyidir Aşırı güneşlenmenin olduğu. yerlerde değişik doruk dallı terbiye sistemi uygulanmalıdır. Kayısı diğer sert çekirdekli meyvelerden şeftali, erik, kiraza göre daha az budama ister. Verime yatmış kayısılarda aşırı budama kurumalara neden olabilir. Özellikle ilk yıllarda haziran ayının ilk iki haftası yapılacak yaz budaması ağaca verilecek terbiye sistemi açısından önemlidir. Meyve oluşumu 2 ve 3 yaşlı dallarda olduğu için bu dalcıkların budamada korunmasında yarar vardır..
Hastalık ve Zararlılar; Kök çürüklüğü, Monilya, Apofleksi, (geriye doğru ölüm), Şarka (Plum Pox), Çil (yaprak delen- kızıl leke, zam hastalığı, önemli hastalıklar arasında yer almaktadır. Yaprak bitleri, yazıcı böcekler, tomurcuk tırtılları, Akdeniz meyve sineği, önemli zararlılar arsında yer almaktadır.
KAYISI FİDANI
Latince prunus armeniaca olarak adlandırılan kayısı; Arapçada zerdalinin iyi ve irisi anlamından türemiştir. Prunus cinsinden bir ağaçtır. Günümüzden 5000 yıl öncede yetiştirildiği bilinen kayısının anavatanı Asya kıtasının batısı; Batı Çin ve Türkistan olarak bilinmektedir. Kayısının yapraklarından önce çiçekleri açar ve çiçeklerin rengi pembe yada beyaz olabilir. Yaprakları uzunca ve kenarları tırtıklı yapıdadır. Meyveleri yuvarlak, sarımsı turuncu renginde tüylü yapıdadır. Fidanın yaşına ve cinsine göre değişkenlik gösteren kayısı ağacının boyu ise 2 ila 10 metre arasında değişmektedir.
KAYISI‘NIN İKLİM ve TOPRAK ŞARTLARI
Kayısı mevsimlerin belirgin olarak yaşandığı; kışların soğuk ve yağışlı, yazların sıcak ve bol güneşli olduğu iklim bölgelerinde yetişmekte ve daha kaliteli ürün vermektedir.
İlkbaharın geç soğuklarından etkilenirler ve sıcaklık eksi dereceleri gördüğünde don olayları görülebilir. Özellikle ılık geçen bahar aylarında erken tomurcuklanan ağaçlar havanın soğumasıyla büyük zarar görürler.
Kayısı ağacı az meyilli, az kireçli, kumlu, köklerinin en az 2-4 metre derine inebileceği topraklarda yetişir. Aksi halde hava alamayan ağaç kökleri nedeniyle ağaç zarar görür. İlkbaharın geç donlarından etkilendiği için yetiştirmek için çukur ve ovalar yerine sırtlar ve yamaçlar tercih edilir.
YETİŞTİĞİ YERLER
Dünyanın birçok yerinde yetiştirilen kayısı daha çok Akdenize yakın ülkelerde, Asya kıtasında özellikle İran, Türkistan ve Afganistan’da; Güney Amerika’da Arjantin ve Şili’de; Avrupa’da, Afrika’da, Amerika’da ve Türkiye’de kendisine geniş yetiştirilme alanı bulmuştur.
Türkiye kuru ve yaş kayısı üretiminde dünyada birinci sıradadır ve Türk ekonomisinde önemli bir yere sahiptir. Türkiye’yi Özbekistan, İran, Cezayir ve İtalya takip etmektedir.
Türkiye’nin hemen hemen her yerinde görülen kayısı ağacı kurutmalık üretiminde daha fazla yapıldığı Malatya, Sivas, Erzincan, Kahramanmaraş’ta görülür. Sofralık üretim ise daha çok Mersin, Hatay, Antalya ve Iğdır’da yapılmaktadır.
KAYISI TÜKETİMİ
Dünyada üretilen kayısının büyük bölümü sofralık olarak tüketilmektedir. Ancak kayısı hasat süresi kısa sürdüğü için kurutularak yada işlenerek de değerlendirilir. Konservesi yapılarak, nektar yapımında, püre yapılarak, reçeli yapılarak, marmelatı yapılarak, dondurularak, likörü yapımında, yoğurt ve pastacılık sanayisi gibi birçok alanda kullanılan kayısının çekirdeği ise kuruyemiş sanayisinde, kozmetik ve ilaç sanayisinde kullanılır.
KAYISI ANAÇLARI
Anaç seçiminde uyuşmazlık, toprak, iklim, meyve kalitesi, ağacın büyüklüğü, verim, zararlılar, hastalıklar gibi faktörlere dikkat edilmelidir.
ZERDALİ VE KAYISI ÇÖĞÜRLERİ
Kayısı için en çok kullanılan anaçtır. Kültüre alınmış kayısıların çekirdekleri kullanılır. Verimi yüksek ve meyvesi kalitelidir. Kuraklığa ve soğuğa daha dayanıklıdır. Kireçli ve tuzlu toprağa daha toleranslıdır. Nematoda yani yuvarlak solucanlara dayanıklıdır. Aşı uyuşmazlığı seyrek görülür. Ağaçları uzun ömürlüdür. Olumsuz yönü ise; ağaçlarının büyük olması, taban suyu yüksek, ağır topraklarda sonuçların başarısız olmasıdır.
BADEM ÇÖĞÜRLERİ
Kireçli ve taşlı topraklarda anaç olarak kullanılır. Badem anacı kazık köklüdür. Bu nedenle kurak şartlarda daha iyi sonuçlar alınır. En büyük dezavantajı kayısı ile badem arasındaki geçikmiş aşı uyuşmazlığıdır.
ŞEFTALİ ÇÖĞÜRLERİ
Alivyal topraklarda kayısıya anaç olarak kullanılır. Güney ve Kuzey Amerika’da yaygın olarak kullanılırken Avrupa’da daha seyrek görülür. Şeftali ağacı nemli topraklara karşı dayanıksız olduğu için kurak koşullarda şeftali ağacına aşılanmış kayısı çeşitleri diğer anaçlara göre daha iyi sonuç verir. Erken meyve verir. Bademde olduğu gibi şeftalide de gecikmiş aşı uyuşmazlıkları görülür. Ayrıca kireçli topraklara ve nematodlara karşıda hassaslardır. Ağaçları kısa ömürlüdür.
ERİK ANAÇLARI
Taban suyu yüksek killi topraklarda yapılması tavsiye edilir. Her türlü toprağa uyum sağlarlar. Aşı uyuşmazlıkları görülebilir.
-Myrobolan(Can Eriği): Çeşitli toprak koşullarına uyum sağlayabilir. Yarı bodur bi türdür. Kökleri hem yüzeysel hemde derine gider. Nematodlara ve ura karşı bağışıklığı iyidir. Kuraklığa karşı orta derece dayanıklıdır. Birçok kayısı çeşidi için anaç olarak kullanılabilir. Sıra üzeri 3.5- 4.5, 4.5.- 5.5 mesafe ile dikim yapılabilir. Sağlamlık ve verim açısından en çok kullanılan tipi “myrobolar 29” dur.
-Marianna: Doğal hibrit sayılmaktadır. Yarı bodur bi türdür. Farklı topraklara uyumludur. Klonal bir anaç türüdür. Nematoda ve kirece dayanalıklıdır.
-Brombton Erik Anacı: Toprak yapısı ağır olan yerlere uygundur. Çelikle çoğaltılabilir ve kayısıyla aşı uyumu iyidir. Soğuklara karşı dirençlidir.
-Pixy: Çok bodur bir türdür. Kayısılarla aşı uyuşması iyidir. Dekara 100den fazla ağaç dikilebilir. Aşılı kayısı çeşitleri erken meyve verirler ve meyveler iri, tatlıdır. Bazı kayısı türleriyle aşı uyuşmazlığı görülmektedir. Kaliteli ve verimli olmalarına rağmen fazla dip sürgünü verdiği görülmektedir.
KAYISI ÇEŞİTLERİ
HACIHALİLOĞLU: Az sulu olduğu için kurutmalık olarak tercih edilen bir türdür. Oval olan kayısının ağırlığı 25 – 35 g arasında değişmektedir. Malatya’da yetiştirilen kaysıların büyük çoğunluğunu bu tür oluşturmaktadır. Ağaçları uzun, dalları yayvandır. Çok kuvvetlidirler ve çabuk büyürler. Çiçekleri beyazdır. Verimi orta seviyededir. Dona, kuraklığa ve hastalığa karşı hassastır. Kaliteli ve sulanan topraklarda her yıl ürün alınır. Meyveler kademeli olarak olgunlaştığı için 2 -3 seferde hasat yapılır.
HASANBEY: Sofralık kayısıların en sevilen türüdür. Ağaç şekli yayvandır ve kuvvetli büyür. Meyveleri çile dayanıklıdır. Meyve heterojen olgunlaşır. Bir yanağı kızarırken diğer yanağı sarı kalabilir. İri meyveli ve yola dayanıklı olduğu için sofralık olarak tüketimi artmıştır.
ŞEKERPARE: Ülkemizde bi çok kaysı çeşidine bu ismim verildiği görülmektedir ancak en tanınmışı Iğdır şekerparesidir. Ağaç şekli yayvandır ve kuvvetli büyür. Meyvesi küçük, rengi sarıdır. Yuvar şekilli çekirdeği tatlıdır. Hem sofralık hem de kurutmalık olarak kullanılabilir.
KABAAŞI: Malatya’da hacıhahiloğlundan sonra en çok yetiştirilen türdür. Ağaçları orta büyüklükte kuvvetli ve diktir. Çil hastalığına ve dona dayanıklıdır.
SOĞANCI: Ağaçları iridir. Meyvesinin eti sert dokuludur. Olgunlaşınca dalla bağlantısı çabuk zayıflar. Tam olgunlaştıktan sonra hasat edilen meyvelerin kükürtleme işleminden sonra meyveye yapışık çekirdeği çıkarırken meyvenin eti parşalanır. Bu yüzden tam olgulaşmadan hasat edilir.
ÇATALOĞLU: Kurutmalık kaysı çeşitlerindendir. Dik ve yayvan olan ağacın dalları aşağı doğru sarkar. Ağaç verimlidir ve meyveleri lezzetlidir. Meyvesi sarıdır.
ÇÖLOĞLU: Sofralık ve kurutmalık olarak kullanılabilir. Reçel yapımına uygundur. Verimi orta seviyededir. Kuraklığa dayanıklı; çil ve manolya hastalığına karşı hassatır.
ALYANAK: Ağaç şekli yayvandır ve kuvvetli büyür. Sofralık kayısı çeşididir. Verimliliği yüksektir. Rengi turuncudur ve bi kısmında kırmızılık belirgindir. İzmir’in erkenci sofralığı olarak bilinir.
ŞALAK: Iğdır ve Kağızman bölgesinde sofralık olarak yetiştirilir. Yayvan taçlı fakat çok kuvvetli büyüyen ağaçlardır. Meyvesi tatlı, dokusu serttir.
TOKALOĞLU: Erzincan, Konya Ereğli ve Yalova çeşidi vardır. Sofralıktır.
ŞAM: Ege bölgesinde yetiştirilir ve erken hasat verir. Ağaçları diktir, zayıf yetişir. Meyvesi yumuşak dıkulu ve az tatlıdır.
TURFANDA İZMİR: Erken hasat veren sofralık kayısı çeşididir.Ağaçları çok verimli meyvesi mayhoş ve yumuşaktır.
İRİ BİTİRGEN: Geç hasat edilen sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Ağaçları dik ve yayvan şekillidir. Verimliliği ortadır.
İMRAHOR: Ege bölgesinde erken hasat verir. Ağaçları diktir ve zayıf büyür. Meyvesi yumuşak ve tatlıdır.
KARACABEY: Geç turfanda ürün verir. İyi bakıldığında ağaçları uzun ömürlüdür. Olgunlaşan meyvesinin rengi sarıdan çok kırmızıdır.
ÇİĞLİ: İzmir’de yetişen sofralık kayısı çeşididir . Ağaçları yayvandır. Verimliliği orta seviyededir.
SAKIT 2: Akdeniz bölgesinde yetişen geç turfanda kayısı çeşididir. Ağaçları küçük, yayvan ve zayıf gelişir. Meyvesi tatlıdır.
MAHMUDUN ERİĞİ: Erzincan’da sofralık ve kurutmalık olarak yetiştirilir. Ağaçları dik ve kuvvetli büyür. Meyvesinin rengi sarıdır.
ADİLCEVAZ-5: Bitlis’te yetişen sofralık ve kurutmalık kayısı türüdür. Ağaçları diktir ve kuvvetli büyür.
TURFANDA ESKİMALATYA: Malatyada erken hasat veren sofralık kayısı çeşididir. Meyvesi az tatlı ve yumuşaktır.
ÇEKİRGE 52: Bursada sofralık yetiştirilir. Meyvesi tatlıdır.
HACIKIZ: Sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Ağaç kuvvetli büyür ve verimi yüksektir. Meyvesi tatlı ve serttir.
İSMAİLAĞA: Sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Ağaçları diktir ve kuvvetli büyür. Meyveleri tatlı ve serttir.
ETHEMBEY: Edirnede yetişen sofralık kayısı çeşididir. Meyvesi kalp şeklinde, tatlı ve yumuşaktır.
KURUKABUK: Sofralık ve kurutmalık kayısı çeşididir. Meyveleri iri, gösterişli ve kokuludur. Ağaçları verimlidir fakat manolya ve çil hastalığına karşı hassastır.
Kayısı Fidanı
Vitamin ve mineral deposu olan kayısı hem taze hemde kuru olarak karşımıza çıkmaktadır.
Zengin yaz meyvelerinden olan kayısı turuncu-sarı rengiyle 12 ay dikime hazır şekilde sizinle buluşturuyoruz.
Dünya da kayısı üretiminde akla ilk gelen yer Anadolu’dur. Türkiye olarak yaş kayısı üretiminde birinci sıradayız.
Akdeniz iklimini seven kayısı yaygın olarak Malatya, Elazığ, Mersin gibi bir çok şehrimizde aktif olarak üretilir.
İnternet adresimiz aracılığıyla en uygun fiyattan kayısı fidanı siparişinizi verebilirsiniz.
Kayısı Ne Zaman Dikilir?
Kayısı dikimini fidanların kış dinlenmesine girdikleri zaman gerçekleştirmenizi öneririz. Kasım ayının ilk haftasından sonra ki dilimler fidan dikimi için en doğru zaman diyebiliriz. Bölge koşullarına göre değişiklik gösterdiğinden bazı yörelerde Nisan ayının son haftasında da dikim gerçekleştirilir.
Satışını Yaptığımız Kayısı Fidanları Hakkında Bazı Bilgiler
Kayısı fidanı için geçerli yaş ve diğer önemli bilgiler satılan ürün içeriğinde yer almaktadır.
Sertifikalı Kayıs fidanlarımızın hepsi saksı içinde kökleri tutmuş bir şekilde gönderilmektedir.
Fidanlarımız için dikim mevsimini beklemenize gerek yoktur. 12 ay boyunca dikilmeye hazır formdadırlar. İstediğiniz zaman dikimini gerçekleştirebilirsiniz.
Kışın sert geçtiği yörelerde yetiştiriciliğini öneririz.
Fidanların Muhafazası Nasıl Yapılmalı?
Kayısı fidanının muhafazası bakım tekniğine uygun olmalıdır. Sulaması illere göre değişkenlik gösterirken gübreleme ve budamanın yapımı süregelen dilimde yapılmalıdır. Verimli ve kaliteli mahsul için toprak analizi yaptırmayı unutmayın.
Dikim İşlemi Nasıl Yapılmalı?
Fidanlarınızın dikimini gerçekleştireceğiniz topraklar birkaç defa alt üst edilerek işlenir ve sonbahar mevsimine kadar dinlendirilir. Dikim zamanı geldiğinde 60 cm genişlikte derin çukurlar açılır ve işaret yerlerine mutlaka çeşitli kazıklar çakılır. Fidanın dikimi yapılacak yerden 15 cm uzağa destek sağlaması için herek dikilir. Ardından fidan dikimi gerçekleştirilir.
Can Suyu Nasıl Verilir?
Dikim tahtasının kaldırılmasından sonra sulama için bir çanak oluşturulur. Bu işlemden sonra da her fidana 20-25 litre can suyu verilir.
Dikim İşlemi Sonrasında Ne Yapmalı?
Dikimden sonra açılan çukurun etrafına çanak yapılır. Bu çanak üzerine taze gübre serilir ve toprak ile kapatılır. Bu işlem kurumasını önlemek için yapılır.
Dikim Mesafesi Ne Kadar Olmalı?
Dikim mesafeleri anacına veya toprağına göre değişkenlik gösterir. Erik anacı üzerinde yapılan dikim 8 x 8 m olurken zerdali anacı 10x10 m mesafede bırakılmalı. Sulanmayan yerlerde bu mesafeler 2 katına kadar çıkarken kare şekli için 10x10m dikim aralığı kullanılır.
Kayısı Fidanı Ne Zaman Meyve Verir
Kayısı fidanlarımız 3 yaşından itibaren meyve verirler. Satın aldığınız meyve fidanlarımızın hepsi 3 yaşındadır. Dikiminizden bir yaz sonra tadımlık olarak meyvesini alabilirsiniz.
Evde Kayısı Fidanı Yetiştiriciliği Yapılabilir mi?
Soğuklama isteğini karşılayabildiğiniz taktirde yetiştirebilirsiniz. Bunun için kışı soğuk geçen bölgedeyseniz eğer 1 ay dışarda bakımına devam etmeniz yeterli. Yaşadığınız bölge kışın ılıman bir iklime sahipse fidanınızı 2 ay dışarıda muhafaza etmeniz isteğini karşılayacaktır.
Hangi İklimlerde Yetiştiriciliği Yapılır?
Kayısı, kurak bölgelerde yarı sıcak iklimi ister. Dağların bol güneş gördüğü derin ve su tutmayan topraklarında çok iyi yetişirler. Hafif kireçli olan yamaçlar ideal yetiştirilme yerleridir. Yerli çeşitlerimizin geneli karasal iklim tipine sahip bölgelerde yetiştirilir. Mevsimsel istek değişkenliği gösterdiklerinden karasal iklim kayısı çeşitleri için uygundur.
Sonuç Olarak
Günümüzde kişisel bakım ve kozmetik sayfalarında da, sağlığa faydaları hakkında bu ağaç son dönemlerde popüler kategoriler içerisinde yer almaktadır. İçeriğinde barındırdığı yüksek vitamin içeriği insanların bu meyve hakkında detaylı bilgiler aradığı popüler sayfalar haline gelmiştir.
Sert iklimden kolay etkilenmeyen ve belli noktaya kadar sert iklimi tolere eden bir ağaçtır. Sipariş verilmesi durumunda tüplü fidanların gönderimi aynı gün yapılmaktadır. Bahçe ve arazileriniz için muhteşem tercihtir.
Meyve Fidanlarında Hangi Kategoriler Popüler
Genellikle yetiştiricilik yapılacak iklime göre popüler fidan ürünü değişkenlik gösteriyor. Kurumsal olarak hizmet veren adresimizde her iklim için popüler kategoriler ve popüler fidanlara ulaşabilirsiniz. Yukarıda yer alan arama bölümünü kullanarak detaylı bilgi sahibi olabilirsiniz.
Satış İşlemi ve Sonrası
Daha detaylı bilgi için bizimle iletişime geçebilirsiniz. Kargo firmaları pandemi dönemi içerisinde aynı gün kargo yapılsa bile nadiren de olsa gecikmeler yaşanabilmektedir. Aşılı fidanlarımız yüksek bir hızla özel olarak hazırlanır. Hızlı kargo ile aynı gün size ulaştırılır.
Dilerseniz dikim ve diğer ürünler hakkında bilgi sahibi olmak için popüler fidanlarımıza göz atabilirsiniz. Aynı gün kargo kategoriler içerisinde yer almaz. Sizler sepete eklediğiniz her ürün hızlı bir şekilde satış işlemi sonrası gönderilir.
BENZER ÜRÜNLER
